Iemand al plannen voor de zomervakantie?

kan je 2 posts achter elkaar doen?

 

aha, ja dus.

 

Okay..so what did I do this summer? K zou nog de verhalen vertellen...kan natuurlijk niet alle verhalen en details vertellen maar ik zal een ruim overzicht geven.

Reisverslag van Zeger over de faith experience, goteam 2005.
(in meerdere posts omdat het een heel boekwerk is geworden )

Van 18 juli t/m 13 augustus was ik met een van de 14 goteams mee, zendingsreizen voor jongeren met de internationale organisatie Youth with a Mission. Ik ging mee met de Faith Experience, die van te voren nog niet wist wat de bestemming zou zijn. Alle teams hadden eerst een aantal dagen voorbereidingen op heidebeek, een ywam-basis in Heerde. Celebrations, teamtijd, teachings en seminars, stille tijd, eten…Aan het eind van de week, toen alle andere teams al vertrokken waren, gingen wij ook: richting zeeland, naar Renesse. Onze ‘tactiek’ was eerst contactpersonen en opties verzamelen, dat aan God voorleggen en zijn wil er over vragen, en dan kijken welke mogelijkheid een ‘open deur’ was, zoals dat met een christelijke term genoemd wordt. We hadden 1 busje en 1 auto, verder bijna niets: geen tenten, geen kookstel…

Terwijl we naar zeeland reden, wisten we nog niet waar we die nacht zouden slapen. Met de contactpersonen in Renesse liepen we op een dood spoor, maar we zijn er toch nog heengereden en hebben er begin van de avond gebedswandelingen gehouden (in groepjes van 2 lopend bidden met je ogen open). Na 10 uur ’s avonds hoorden we dat we bij een contactpersoon terecht konden in Oostkapelle, in walcheren, een eiland zuidelijker. Daar sliepen we bij Maria, een studente, dochter van evangelisten. De dagen daarna hebben we haar geholpen met een kidsclub die zij organiseerde op een camping daar. Ook zijn we nog op zondag naar de kerk geweest in Renesse (de pastoor kenden we van onze contactpersonenlijst), waar we nog een gezin ontmoetten wat ons uitnodigde op hun camping. Parkeren was gratis tot 12 uur en we kwamen 5 over half 12 naar buiten…had de man van de winkel waarvoor we het busje geparkeerd hadden een kaartje voor ons gekocht (wat tot 10 over half duurde) anders hadden we een bon gehad.

Het gezin waar we op de camping werden uitgenodigd was heel bijzonder. Een griekse vrouw, een nederlandse man en 2 kids, jongens. Ze waren nog niet lang christen, en superenthousiast. De vrouw was bevrijd uit een leven van gebondenheid en occultisme vanuit haar familie. De man was rookverslaafd geweest. Ze waren gescheiden, en ondertussen individueel tot Jezus gekomen: nu, al zijn ze nog niet weer getrouwd, is het gezin weer bij elkaar, en is het proces van genezing begonnen. Bijzonder ook om te zien hoe deze mensen, die zelf nog zoveel genezing nodig hebben, al zo enthousiast bezig zijn Gods liefde uit te delen aan andere gebroken mensen die zij tegenkomen, zoals een vrouw op de camping die een man had die moslim en paragnost was, met kinderen die gebonden waren in angst, een gezin vastgehouden door duistere krachten (ik spreek open vanuit mijn geloof en zeg wat ik wil zeggen, omdat ik weet dat ik hier de vrijheid heb ondanks dat jullie andersdenkend zijn). Voordat we weggingen hebben we ze dan ook in gebed gezegend, in een cirkel om hen heen staand.

Vrijdagavond kwamen we aan in Oostkapelle, woensdagochtend gingen we er weg. Volgende bestemming: de ywam-basis in Brussel. Daar kwamen we aan en werden we hartelijk ontvangen. Donderdagochtend hielden we gebedstijd om God te vragen of we verder moesten of dat dit een plek was waar wij iets te doen hadden. Tijdens die gebedstijd werd het duidelijk dat Brussel een plek was waar iets te doen was. Iemand had een beeld van een kap over de stad waar gaatjes in geslagen werden door gebed (dit deelde ze pas toen de gebedstijd voorbij was). Ik zag een toren, of eigenlijk het middenstuk (ingezoomd dus). 2 dagen later zag ik in het centrum dat het de toren van het gemeentehuis was, erg beroemd, staat op alle ansichtkaarten…behalve dat ik m voor die gebedstijd nog nooit had gezien.
Vrijdag begonnen we met praktisch werk op de ywam-basis. We begonnen met tegels leggen op het terras bij de achtertuin, de tuin opknappen, een trapje naar de kelder repareren, en schoonmaken. Zaterdag was onze rustdag (want we waren al een week full-time bezig) waarin we de stad verkenden en ik dus voor het eerst die toren zag. Op het station ontmoetten sommigen van ons ook veel bedelende roemenen; vrouwen en kinderen. Ze gaven hun eten en prentten het in hun achterhoofd als mogelijkheid om meer aan te doen. Zaterdagavond gingen een aantal van ons nog ff de stad in, waar we dronken hippie-muziekanten zagen spelen…de sfeer was duister en uiterst oncomfortabel voor ons, de geestelijke sfeer, ondanks dat de muziek heel happy was. Als geestelijke ‘reactie’ hebben we aan het eind van de straat samen gebed en later ook gezongen, en de sfeer veranderde voor ons als sneeuw voor de zon (net als de muzikanten, die weggegaan waren toen wij onze ogen opendeden).

Zondag gingen we naar een evangelische gemeente in zaventem, waar jeroen, lisette en hun kleine zoontje menoah altijd heengaan, een jong gezin wat op de basis werkt en leiding geeft aan de dicipelschapsschool (zij werkten jarenlang in Nederland samen met onze teamleiders, dus brussel was extra bijzonder voor hen). Het bleek dat 2 meiden die met marokko-goteam meegaan zijn, uit die kerk kwamen. Toen we terug waren hebben we ze verteld dat we in hun kerk geweest zijn, wat ze erg leuk vonden om te horen. Daar hebben we ook nog een drama stuk gedaan, waarin ik Jezus speelde, uitbeelden hoe Jezus leed aan het kruis om mensen vrij te maken – de stille schreeuw van pijn scheen wel over te komen (t was mime, op muziek). Ook gaf een jongen uit ons team zijn getuigenis (levensverhaal van hem en God).

Maandag was weer klusjesdag: het werk in de tuin, op het terras, en aan de trap werd afgemaakt, en we hebben ook nog een muurtje tussen 2 kantoren weggebroken.

In de volgende dagen zouden sommigen van ons team naar het centraal station gaan om eten en aandacht te geven aan de roemenen, en er gewoon te zijn om hun verhaal te horen en te laten merken dat zij waardevol zijn, door er voor hen te zijn. Wat anderen en ik verkenden de stad op zoek naar nieuwe mogelijkheden, nieuwe noden waar wij wat konden doen. Zo kwam een deel van ons team terecht op de kinderafdeling van een ziekenhuis, en een ander en ik bij een rooms-katholieke lekenorganisatie die lijsten had van elke christelijke kerk en organisatie in brussel en omstreken.

Een aantal dagen zijn wij naar het centrum gegaan, om met mensen op straat in gesprek te komen. Zelf was ik vooral bezig met zwervers: ik dwaalde eens af van de groep en kwam zo in het centrum in een lang gesprek met 3 vlaams en franssprekende zwervers, die ik mijn eten gegeven heb, en tijd met hen heb besteed. Zij beschouwden mij als mijn vriend omdat ik dat deed, ondanks dat het gesprek niet altijd vloeiend liep en helemaal niet vaak ergens over ging (ze waren ook half dronken, maar superaardig!). Ik heb hen nog ansichtkaarten gegeven waar ik franse bijbelteksten op schreef (ik had een franse bijbel gekocht, brussel is 80 % franstalig). Zo had ik ook een keer in het park een gesprek met een jonge man die ik eerst tot tweemaal toe eten had gegeven door het bij hem neer te leggen terwijl hij sliep. Ook kwamen 2 van ons team in gesprek met een boeddhistische vrouw, die erg veel interesse had in gospel en worshipsongs. Wij dus zingen in het park. Enzovoorts.

Zondag gingen wij met Kevin en Nickey, een gezin op de basis uit engeland, mee naar hun kerk, een engelse kerk in Belgie dus. Daar hebben we nog wat meegeholpen met wat dramastukjes van hen in hun dienst, die vol zaten met de meest prachtige droge humor…heerlijk, geloof en humor samen in de dienst. Engelse humor. Subliem.

 

en deel 2 van het reiverslag kan je hier vinden:

http://freedom-forum.net/viewtopic.php?t=317